Retired

Wish we, also, retire with quality.

Photo taken by me, Sun 25/02/07, Nea Moudania, Chalkidiki

Αλλού

Πήρα το τραίνο από Λάρισα για Θεσσαλονίκη.

Παρά το ότι ήταν 3 το μεσημέρι, ήλιος δεν υπήρχε. Μόνο ένα διάχυτο γκρίζο φως. Και μία ελαφριά συννεφιά παντού.

Περίμενα με ανυπομονεσία να περάσουμε τα Τέμπη. Έτσι όπως θυμόμουν την διαδρομή με το τραίνο, δίπλα στον Πηνειό, ήταν από τις πιο ωραίες διαδρομές που έχω κάνει στην Ελλάδα.

Η απλωσιά του κάμπου, με τους ανθρώπους και τα ζώα αραιά εδώ και εκεί, με το χαλί της πράσινης και καφέ γης και τις τυχαίες συστάδες των δέντρων σιγά σιγά στένευε, τα βουνά πλησίαζαν. Πλησιάζαμε στα Τέμπη. Το ποτάμι φάνηκε. Είχα ανασηκωθεί στο κάθισμα και περίμενα.

Και το τραίνο, με πλήρη ταχύτητα μπήκε στο τούνελ. Τα αφτιά μου πόνεσαν από την πίεση του αέρα μέσα στο βουνό. Σκοτάδι.

Όταν βγήκαμε από το τούνελ τα Τέμπη ήταν πίσω μας.

Απόκριες

Με είχε πιάσει μία δυσθυμία και είπα να βγω για μία βόλτα. Στα συνήθη, ύποπτα μέρη: Παγκράτι, ανάκτορα, Κολονάκι, επιστροφή.

Είχε βραδιάσει η καθαρή Δευτέρα. Η Αθήνα σαν να ήταν εγκαταλειμμένη. Όχι άδεια όπως κάποιους 15Αύγουστους, αλλά εγκαταλειμμένη: γεμάτη παρκαρισμένα αυτοκίνητα, φώτα στα σπίτια, αλλά ησυχία παντού και ελάχιστα αυτοκίνητα στους δρόμους.

Και φαντασιονόμουν γλυκιά αποχαύνωση μετά τα όργια της Αποκριάς, με ουσίες και σώματα μπλεγμένα, μουσικές και φώτα, κραυγές και γέλια, φιλιά, σπέρμα και δάκρυα.

Εγώ (part of)

Ήρθε από τη lost.

1. Όταν είμαι σπίτι δε κατουράω ποτέ όρθιος. Κάνω νήμα στα δόντια τουλάχιστον 1 φορά την ημέρα
2. Άλλα λέω και άλλα σκέφτομαι. Οι άνθρωποι εκεί έξω θεωρούν ότι είμαι διάφορα πράγματα, που εγώ δε τα βλέπω. Παρ' όλα αυτά, it's OK
3. Μου αρέσουν οι bitter σοκολάτες και ΟΛΑ τα γαλακτοκομικά
4. Είμαι γενικά βαρετός. Είμαι πολύ συντηρητικός με τις επιλογές μου, με εξάρσεις τρελού παρορμητισμού. Στους άλλους μπορώ να ανεχτώ τα πάντα, αρκεί να μη με αφορούν. Μου αρέσει που μένω μόνος
5. Με ενοχλεί πολύ η απίστευτη διαφθορά που υπάρχει στην Ελλάδα σε κάθε επίπεδο

Νύχτα

Υπάρχουν μέρη στη νύχτα της Αθήνας που είναι έξω από τα γνωστά.

Έξω από τις γκομενίτσες με τα πιεσμένα βυζιά και τα αγοράκια με τα ντεμέκ φουσκωμένα μπράτσα. Έξω από τις κομμώσεις αμάραντος και το κουστούμι πάνω σε ένα αγγούρι. Μέρη που ο dj έχει διάθεση να κάνει πρόγραμμα, και όχι να βάζει κασέτες με τη "βροχή από άντρες, alleluia".

Υπάρχουν μέρη που η μπύρα κάνει 3,5 ευρώ. Που ο κόσμος είναι άνετος και σου χαμογελά. Που ο χώρος έχει άποψη, όχι γιατί τον σχεδίασε κάποιο αρχιτεκτονικό γραφείο, αλλά γιατί κάποιος είχε κέφι. Που ο dj έχει άποψη και ξέρει να μιξάρει κομμάτια.

Όταν βγαίνω σε τέτοια μέρη, ειδικά μία βροχερή κρύα νύχτα, νιώθω ότι πραγματικά διασκέδασα.

Χωρισμός

Έχεις τον Σεπτέμβριο να δώσεις εξετάσεις για άδεια άσκησης επαγγέλματος.

Με πήρες και μου είπες ότι χώρισες. Και μπλα μπλα, και είπα είπε, και κλαψ λυγμ.

Κράταγα με υπομονή το ακουστικό στο αυτί (η αλήθεια είναι κάπως μακριά). Και σκεφτόμουν ότι πρέπει να κάτσεις να διαβάσεις για τον Σεπτέμβριο. Αλλά δε σου το είπα.

Ναι

"Με σκεφτόσουν?"
"Ναι"

"Με θέλεις?"
"Ναι"

"Χαίρεσαι?"
"Ναι"

"Θες να είμαστε μαζί για πάντα?"
...

Θέατρο

Φέτος έχω πάει σε 4 θεατρικές παραστάσεις (καλά, πήγα και στο "2", αλλά δε το μετράω αυτό). Οι 3 στις 4 ήταν προβληματικές.

Δε λέω, μπορεί φέτος να είμαι άτυχος. Αλλά κάθομαι και διαβάζω τα σχόλια του και καλά κοινού στο Αθηνόραμα: φέτος συνειδητοποίησα ότι οι συντελεστές της παράστασης μπαίνουν, γράφουν και κάνουν marketing.

Συμπέρασμα (για άλλη μία φορά): μη μασάτε

Τυρόπιτα

Μένω κέντρο και αυτόν τον καιρό έχω την τύχη να πάω στη δουλειά με τα πόδια.

Κάνοντας, λοιπόν, το πρωινό 30λεπτο περπάτημά μου στο κέντρο μου αρέσει να παρατηρώ τις εξαιρέσεις: τους επαίτες, τους πολύ καλοντυμένους, τους πολύ ατημέλητους, τους πολύ ωραίους, τους πολύ κακοσχηματισμένους, τους πολύ μέτριους.

Γιατί οι πιο άσχημες, χοντρές, κακοχυμένες γκόμενες περπατάνε και μασουλάνε μία λαδωμένη τυρόπιτα;