Wednesday, January 3, 2007

Θέατρο

Πάω δουλειά.
Νιώθω σα να παίζω θέατρο: παθιάζομαι, χαίρομαι, νευριάζω, μιλάω, δε μιλάω. Δίνω μία παράσταση.
Θα ήμουν καλός και στο σανίδι. Ίσως

8 comments:

alexis said...

ολη η ζωή είναι ένα θέατρο...να ελπίζεις μόνο να έχεις κοινό, καλό-κακό δεν έχει σημασία

M&M said...

καμία σημασία το μόνο που σε νοιάζει είναι το ... χειροκρότημα!!!

kagelo said...

@ collateral + thrills&chills:
- Η δουλειά μου αρέσει
- Θεωρώ τους ηθοποιούς (με το χειροκρότημα και την "αγάπη του κοινού") λίγο ψώνια

Μήπως είμαι (λίγο?) ψώνιο?

:-)

M&M said...

βασικά καλό μου kagelo προέκυψε μια αντιμετάθεση (και αντανάκλαση να μην πω) και δεν αναφερόμασταν (τουλάχιστον όχι εγώ) στους κάθε αυτό ηθοποιούς. Γενικά στη ζωή (που είναι ένα θέατρο) και το χειροκρότημα του (φιλοθεάμονος) κοινού της ζωής σου!

PLUS

Είναι πραγματικά θετικό το ότι σου αρέσει η δουλεία σου!!!

moi aussi!!!

Lost said...

@ collateral: άσε τα γλειψίματα, διαβάζει η εργοδοσία.
@ kagelo: Φτου σου, μάνα μου. Με το διαμαντένιο μανικετόκουμπο και το πουκάμισο με τη διπλή μανσέτα ήσουνα μπουκιά και συχώριο. Άντε και στο γωνιακό γραφείο. (Ψωνάρα)

M&M said...

@ lost

χέστηκα!!!

kagelo said...

@collateral: μη μιλάς έτσι. Δεν είναι... σωστό!

M&M said...

μια χαρά είναι! ο νοών νοήτω! βέβαια τις ταπεινές μου συγνώμες που μετέτρεψα το μπλογκ σας σε ορυμαγδό βωμολοχιών!!!!!